Με λαμπρότητα και θρησκευτική κατάνυξη τα Γιάννινα τίμησαν σήμερα τον πολιούχο τους Νεομάρτυρα Άγιο Γεώργιο

 Το πρωί στον  φερώνυμο ιερό ναό στην πλατεία Πάργης τελέσθηκε αρχιερατική θεία λειτουργία χοροστατούντος του Μητροπολίτου Αυλώνος Χριστοδούλου
και

στη συνέχεια σχηματίσθηκε θρησκευτική πομπή και ακολούθησε λιτάνευση των λειψάνων του Αγίου και μεταφορά τους στο Μητροπολιτικό Ναό του Αγίου Αθανασίου όπου και ο τάφος του Αγίου .

Στην θρησκευτική πομπή προηγούνταν η φιλαρμονική του Δήμου ακολουθούσαν , πρόσκοποι, μαθητές σχολείων της στρατιωτική μπάντα της 8^ης Μεραρχίας, λάβαρα και ιεροψάλτες, στρατιωτικό άγημα, ιερείς και  η λειψανοθήκη με τα λείψανα του Αγίου, που υποβαστάζονταν υπό τεσσάρων πρωτοπρεσβυτέρων και πρεσβυτέρων εν μέσω νέων με τοπικές ενδυμασίες , ο σεβασμιότατος εν μέσω διακόνων και στη συνέχεια ο Περιφερειάρχης  Α. Καχριμάνης, Αντιπεριφερειάρχες και Περιφερειακοί Σύμβουλοι  ο Δήμαρχος Φ.

Φίλιος , ο Πρόεδρος του Δ.Σ. Δ. Γιωτίστας Αντιδήμαρχοι και Δημοτικοί Σύμβουλοι, ο Αντιπρύτανης Γ. Καψάλης , ο Διοικητής της 8^ης Μεραρχίας   Σ. Γκίζας, ο Δντης Περιφερειακής Διεύθυνσης Ηπείρου της Αστυνομίας  Κ. Τρομπούκης, ο Αστυνομικός Διευθυντής Α. Παπιγγιώτης, ο Περιφερειακός Διοικητής Ηπείρου της Πυροσβεστικής  κ. Λύρος και ο Διοικητής Σταθμού Ιωαννίνων κ.

Χαβέλας  εκπρόσωποι φορέων συλλόγων και οργανώσεων και πλήθος πιστών.

Οι Γιαννιώτες για άλλη μια φορά τίμησαν τον πολιούχο τους προσκυνώντας το σεπτά του λείψανα, μετέχοντας στις ακολουθίες και τη λιτανεία αλλά τηρώντας το έθιμο προσκύνησαν και στο ναίδριο στην οικία του Αγίου όπως και στον τόπο του μαρτυρίου του μπροστά στο Κάστρο.

Ο ΒΙΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΜΑΡΤΥΡΙΟ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ

Ο Νεομάρτυρας Άγιος Γεώργιος γεννήθηκε το 1808 στον οικισμό Τσούρχλι

(σημερινό Άγιος Γεώργιος Γρεβενών) του Νομού Γρεβενών. Οι γονείς του, Κωνσταντίνος και Βασιλική, ασχολούνταν με τη γεωργία και ήταν φτωχοί.

Σε ηλικία 8 ετών έμεινε ορφανός και αναζήτησε εργασία στα Ιωάννινα.

Εκεί έγινε σεϊτζής (ιπποκόμος) του Χατζή Αβδουλά, αξιωματικού του Ιμίν Πασά. Στην υπηρεσία του Χατζή Αβδουλά παρέμεινε για περίπου οκτώ χρόνια.

Το 1836, ο Γεώργιος αρραβωνιάστηκε μια νεαρή ευσεβή Γιαννιώτισσα, την Ελένη. Την ημέρα των αρραβώνων του, όμως, συκοφαντήθηκε από ένα Οθωμανό Χότζα ότι είχε εξισλαμιστεί κατά τα προηγούμενα χρόνια και επανήλθε στην ορθόδοξη πίστη.

 Όταν ρωτήθηκε στο δικαστήριο ο Γεώργιος, χωρίς φόβο ομολόγησε ότι γεννήθηκε από χριστιανούς γονείς και ότι παρέμεινε χριστιανός καθ΄ όλη τη διάρκεια της ζωής του. Η ακρίβεια των λόγων του πιστοποιήθηκε και από το γεγονός ότι ήταν απερίτμητος και τελικά

αφέθηκε ελεύθερος.

Δεν είναι εντελώς ξεκάθαρο πότε νυμφεύτηκε. Πιθανότερες ημερομηνίες είναι ο Αύγουστος του 1836 ή ανήμερα της γιορτής του Αγίου Δημητρίου του ίδιου έτους, δηλαδή 26 Οκτωβρίου 1836, ενώ κάποιοι υποστηρίζουν ότι παντρεύτηκε τον Ιανουάριο του 1837.

Το 1837 προσλήφθηκε ως ιπποκόμος στον Μουσελίμη των Φιλιατών, από όπου επέστρεψε στα Ιωάννινα το Δεκέμβρη του ίδιου έτους για τη γέννηση και τη

βάφτιση του γιου του. Εκεί, στις 12 Ιανουαρίου 1838, ημέρα Τετάρτη, ο ίδιος

Χότζας τον συκοφάντησε και πάλι ότι ευτελίζει τη μουσουλμανική πίστη, κατηγορώντας τον ότι ενώ προηγουμένως ήταν Οθωμανός, τώρα είναι Χριστιανός, παντρεμένος με Χριστιανή και ότι βάφτισε και το παιδί του χριστιανό.

Αφού τον συνέλαβαν, τον έκλεισαν στη φυλακή και τον πίεζαν να αλλαξοπιστήσει. Εκείνος όμως παρέμεινε αμετάπειστος, ομολογώντας ακατάπαυστα τη χριστιανική του πίστη.

 Ο κλήρος και ο λαός των Ιωαννίνων μάταια προσπάθησαν να προλάβουν την

άδικη απόφαση του Τούρκου δικαστή κατά του Γεώργιου.

 Ο μητροπολίτης Ιωαννίνων, Ιωακείμ ο Χίος, μόλις πληροφορήθηκε τα γεγονότα, πήγε στο δικαστήριο για να υπερασπιστεί το Γεώργιο, αλλά ενώ προέβαλε σοβαρά επιχειρήματα, κανένα από αυτά δεν έγινε αποδεκτό. Την επόμενη μέρα, στο δικαστήριο, προσπάθησαν να πείσουν το Γεώργιο να αλλαξοπιστήσει, προτείνοντάς του σημαντικές θέσεις και αξιώματα. Εκείνος εμμένει στην πίστη του ομολογώντας για ακόμα μια

φορά: "Χριστιανός είμαι". Έτσι το μαρτύριο αρχίζει.

Τον μαστιγώνουν ανελέητα, τον καίνε με βραστό λάδι και κερί, του τρυπούν τα νύχια με ακίδες, βάζουν βαριά πέτρα στο στήθος του, την οποία μόλις και μετά βίας σηκώνουν είκοσι άνδρες. Ο Γεώργιος υπομένει γενναία λέγοντας με απλότητα: «Είμαι Χριστιανός και Χριστιανός θα πεθάνω».

Την Δευτέρα 17 Ιανουαρίου 1838, ανήμερα της γιορτής του Αγίου Αντωνίου, ο Άγιος απαγχονίστηκε. Το ιερό λείψανό του παρέμεινε κρεμασμένο μέχρι τις 19 Ιανουαρίου, διάστημα κατά το οποίο παρατηρήθηκαν

πολλά θαυμαστά σημεία της αγιότητάς του. Ήδη από το βράδυ της Δευτέρας, 17 Ιανουαρίου, ένα φως κατέβαινε από τον ουρανό και στεφάνωνε το κεφάλι του Νεομάρτυρα.

Το φως αυτό εμφανιζόταν κάθε βράδυ για όλο το τριήμερο κατά το οποίο ο Νεομάρτυρας Γεώργιος παρέμεινε απαγχονισμένος.

 Κατόπιν το σκήνωμά του αγοράστηκε με αντίτιμο 300 γρόσια καθώς φαίνεται από το κατάστιχο της Μητρόπολης των Ιωαννίνων και ο Μητροπολίτης Ιωαννίνων,

Ιωακείμ ο Χίος, συμπαραστατούμενος από τους Μητροπολίτες Γρεβενών και Άρτης, ενταφίασε το Νεομάρτυρα με τιμές στη δυτική πύλη του ιερού βήματος του μητροπολιτικού ναού του Αγίου Αθανασίου. Το μαρτύριο και την ταφή του Γεώργιου ακολούθησαν πλήθος θαυμάτων, αδιάψευστα πειστήρια της αγιότητάς του.

Στις 25 Οκτωβρίου 1971 έγινε η ανακομιδή των ιερών λειψάνων του, τα οποία εναποτέθηκαν στο ομώνυμο ναό των Ιωαννίνων, στην Πλατεία Πάργης. Ιερός ναός αφιερωμένος στη μνήμη του

Αγίου υπάρχει και στη γενέτειρά του, Άγιο Γεώργιο Γρεβενών, όπου φυλάσσεται τμήμα το ιερού του λειψάνου.

Η μνήμη του τιμάται στις 17 Ιανουαρίου και αποτελεί τον πολιούχο Άγιο της πόλης των Ιωαννίνων και της γενέτειράς του, του χωριού Άγιος Γεώργιος Γρεβενών. Τέλος, ο Άγιος τιμάται ιδιαίτερα και στο χωριό Αργυρό Πηγάδι Αιτωλοακαρνανίας, όπου υπάρχει ο ομώνυμος πεντάτρουλος ναός, ο οποίος είναι ο πρώτος ναός που κτίστηκε προς τιμήν του το 1847, δηλαδή μόλις 9

χρόνια μετά το μαρτύριό του.