Ιστορίες τρέλας στο ελληνικό δημόσιο: Πώς συμβασιούχοι μονιμοποιήθηκαν με πλαστές βεβαιώσεις -Παραδείγματα

Οργιο παρανομιών με αναληθείς βεβαιώσεις που αποκαλύπτουν ένα πάρτι προσλήψεων με πλαστά δικαιολογητικά, δείχνουν τα πρώτα στοιχεία από τον έλεγχο που γίνεται για να διαπιστωθεί αν όλοι όσοι μονιμοποιήθηκαν με το δίαταγμα 64/2004, γνωστού και ως «διάταγμα Παυλόπουλου», τηρούσαν τις προϋποθέσεις για το χρόνο πρϋπηρεσίας και είχαν πράγματι τα απαραίτητα δικαιολογητικά.

Το γνωστό ως προεδρικό διάταγμα Παυλόπουλου προέβλεπε ότι μπορούσαν να μονιμοποιηθούν συμβασιούχοι του Δημοσίου, οι οποίοι είχαν συνολικό χρόνο απασχόλησης 24 μήνες, με μία τουλάχιστον ανανέωση σύμβασης ή 18 μήνες εργασίας με τρεις ανανεώσεις συμβάσεων, οι οποίες δεν θα έπρεπε να έχουν χρόνο διακοπής μεγαλύτερο των 3 μηνών μεταξύ τους.
Απαραίτητη προϋπόθεση, βέβαια, αποτελούσε η πιστοποίηση των υπηρεσιακών συμβουλίων ή των δημοτικών συμβουλίων για όσους εργάζονταν σε δήμους, ότι οι συμβασιούχοι κάλυπταν πάγιες και διαρκείς ανάγκες.
Χαρακτηριστικά για τον τρόπο που διοικήσεις και πολιτικοί παράγοντες προσπάθησαν να «τακτοποιήσουν»  από το 2004 έως το 2009 τα δικά τους παιδιά που δεν είχαν τα κριτήρια να μονιμοποιηθούν, είναι τα τρία παραδείγματα που έφερε στο φως της δημοσιότητας η εφημερίδα «Εθνος της Κυριακής».
Μόνιμοι με προφορική εντολή δημάρχου
Δημοτικό Συμβούλιο δήμου της Δυτικής Αττικής πιστοποίησε ότι γυμναστές που εργάζονταν στο αντίστοιχο νομικό πρόσωπο κάλυπταν πάγιες και διαρκείς ανάγκες, ενώ βεβαίωσε και την απαιτούμενη από τον νόμο προϋπηρεσία των 18 μηνών με... προφορική εντολή του τότε δημάρχου παρά το γεγονός ότι δεν τους υπολείπονταν δύο μήνες για να συμπληρώσουν το απαραίτητο 18-μηνο. Μάλιστα, το ίδιο το δημοτικό συμβούλιο επικύρωσε την «πλαστή» προϋπηρεσία.
Το μεγάλο κόλπο με τις αναρρωτικές
Ενα από τα πιο σκανδαλώδη παραδείγματα είναι αυτό υπαλλήλου σε νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου που κατάφερε να μονιμοποιηθεί έχοντας ουσιαστικά μόνο τέσσερις μήνες προϋπηρεσία. Ο εν λόγω υπάλληλος υπέγραψε τη σύμβασή του το 2002. Μετά τη λήξη της, απουσίαζε για δύο χρόνια και εν συνεχεία υπέγραψε νέα σύμβαση ορισμένου χρόνου το 2004. Οπως αναφέρθηκε και παραπάνω, σύμφωνα με το Προεδρικό Διάταγμα, για να μπορεί κάποιος να μονιμοποιηθεί, οι ανανεώσεις συμβάσεων θα έπρεπε να απέχουν μεταξύ του έως και τρεις μήνες προκειμένου να υπολογιστεί αθροιστικά ο χρόνος των συμβάσεων και να συμπληρωθεί το 18μηνο. Επομένως, εν προκειμένω στην πραγματικότητα ο συμβασιούχος διέθετε μόλις τέσσερις μήνες προϋπηρεσία. Ομως, το υπηρεσιακό συμβούλιο, με άκρως προκλητικό τρόπο, του συμπλήρωσε το 24μηνο βεβαιώνοντας ότι είχε λάβει 20 μήνες αναρρωτικής άδειας και οι οποίοι προσμετρήθηκαν στην προϋπηρεσία. Και κάπως έτσι κατάφερε να μονιμοποιηθεί και ο εν λόγω υπάλληλος. Σημειώνεται, βέβαια, ότι κατά τη διάρκεια της... αναρρωτικής άδειας, ο συμβασιούχος δεν ήταν και τόσο ασθενής, αφού εμφανίζεται ασφαλισμένος σε τρεις διαφορετικούς εργοδότες, όπου παρείχε τις υπηρεσίες του.
Διορισμός από τη σκοπιά
Σε νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου, μονιμοποιήθηκε συμβασιούχος, ο οποίος είχε προϋπηρεσία μόλις εννιά μηνών. Αφού δούλεψε για εννία μήνες, απουσίασε από το φορέα του για 14 μήνες, καθώς υπηρέτησε τη στρατιωτική του θητεία. Το 2003, όμως, εμφανίζεται να απασχολείται με σύμβαση διάρκειας 10 μηνών και 19 ημερών. Το υπηρεσιακό συμβούλιο συνυπολόγισε τη 14μηνη απουσία του στον συνολικό χρόνο των συμβάσεων για να συμπληρωθεί το προβλεπόμενο από το Προεδρικό Διάταγμα 24μηνο για να μονιμοποιηθεί.

Πηγή:iefimerida.gr