Συνεδρίαση Διοικητικού Συμβουλίου του ΣΒΒΕ στα Ιωάννινα: ανάγκη άμεσης έμπρακτης υποστήριξης της μεταποιητικής βάσης της Ηπείρου από την πολιτεία

TηΔευτέρα 11 Νοεμβρίου 2013 πραγματοποιήθηκε συνεδρίαση του Διοικητικού Συμβουλίου του Συνδέσμου Βιομηχανιών Βορείου Ελλάδος (ΣΒΒΕ) στα Ιωάννινα (ξενοδοχείο Grand Serai) παρουσία του Γενικού Γραμματέα Βιομηχανίας (ΓΓΒ) του Υπουργείου Ανάπτυξης κ. Γιώργου Στεργίου. Το Διοικητικό Συμβούλιο πραγματοποιήθηκε με τη συμμετοχή των επιχειρήσεων μελών του ΣΒΒΕ που έχουν έδρα την Περιφέρεια Ηπείρου και με τη συμμετοχή πολλών σημαντικών μεταποιητικών επιχειρήσεων της περιοχής.

Κατά τη διάρκεια της συνεδρίασης ο Πρόεδρος του ΣΒΒΕ κ. Αθανάσιος Σαββάκης, τόνισε τη σημασία της παραγωγικής βάσης της Ηπείρου για την ανάπτυξη της περιοχής, η οποία, κατά τον Πρόεδρο του ΣΒΒΕ, διέρχεται από την ανάπτυξη στρατηγικών διασυνδέσεων μεταξύ της γεωργικής και κτηνοτροφικής βάσης της περιοχής, με τη μεταποίηση τόσο στην Ήπειρο, όσο και ευρύτερα στη Βόρεια Ελλάδα.

Στην εισήγησή του, ο κ. Σαββάκης έθιξε σημαντικά προβλήματα της βιομηχανίας τα οποία αποτελούν σημαντικά προσκόμματα στην καθημερινή δραστηριοποίηση των επιχειρήσεων της περιοχής, αλλά και συνολικά της μεταποίησης, και διαμορφώνουν ένα πολύ εχθρικό εξωτερικό περιβάλλον κατά την τρέχουσα χρονική περίοδο της οικονομικής κρίσης. Τα θέματα που ανέλυσε ο κ. Σαββάκης ήταν:

1.       Η υπερφορολόγηση πολιτών και επιχειρήσεων:  δυστυχώς τα τελευταία τέσσερα χρόνια, έχουμε πάψει να μιλάμε για υπερφορολόγηση, και μιλάμε πλέον για «κύκλους υπερφορολόγησης». Αντί το κράτος να κάνει ότι είναι δυνατόν για να περιορίσει τη φοροδιαφυγή και την εισφοροδιαφυγή, και να μειώσει τον δημόσιο τομέα που βρίσκεται στο απυρόβλητο, καταφεύγει στη φορολόγηση ουσιαστικά των πάντων, θεωρώντας ότι έτσι θα περιοριστεί το έλλειμμα και θα δημιουργηθεί πρωτογενές πλεόνασμα, που θα μειώνει τελικά το χρέος. Η Κυβέρνηση πρέπει επιτέλους να λάβει άμεσα μέτρα για την ανάπτυξη και να αποφασίσει έστω και τώρα να κινητοποιήσει τους ελεγκτικούς και φοροεισπρακτικούς μηχανισμούς του κράτους.

2.       Η απουσία ρευστότητας τα τελευταία τέσσερα χρόνια που έχει φέρει κυριολεκτικά στο απροχώρητο τις επιχειρήσεις: το κράτος θα πρέπει άμεσα να προβεί στην απόφαση συμψηφισμού των οφειλών των επιχειρήσεων προς το κράτος με τις οφειλές του κράτους προς τις επιχειρήσεις. Επίσης, θα πρέπει να κινητοποιηθούν οι ελεγκτικοί μηχανισμοί του κράτους ούτως ώστε να υπάρξει επιτάχυνση της διαδικασίας επιστροφής του ΦΠΑ των εξαγωγικών επιχειρήσεων και να ενισχυθεί η ρευστότητα των μεταποιητικών επιχειρήσεων για να ξαναλειτουργήσει έτσι το κύκλωμα της οικονομίας.

3.       Το εχθρικό τραπεζικό σύστημα: για την επανεκκίνηση της οικονομίας το τραπεζικό σύστημα ειδικά, και μετά την πρόσφατη απόφαση της Ευρωπαϊκής Κεντρικής τράπεζας για μείωση του επιτοκίου κατά 25 μονάδες βάσης,  θα πρέπει να προβεί στη μείωση των επιτοκίων για δάνεια κεφαλαίου κίνησης, στην αύξηση του ορίου δανειοδότησης των μεταποιητικών επιχειρήσεων και στην αναδιάρθρωση των μακροπρόθεσμων δανείων των επιχειρήσεων με ευνοϊκότερους όρους από τους σημερινούς και με επιτόκια παρόμοια με αυτά που ισχύουν στις άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

4.       Η απουσία βιομηχανικής και κλαδικής πολιτικής που έχει σαν αποτέλεσμα να μην αναδεικνύονται κλάδοι και περιοχές της χώρας με σαφείς προοπτικές ανάπτυξης: το παράδειγμα της Ηπείρου είναι απολύτως αντιπροσωπευτικό. Θα πρέπει οπωσδήποτε να ασκηθεί έμμεση κλαδική βιομηχανική πολιτική μέσω της οποίας θα αναδειχθούν τα πλεονεκτήματα της γεωργίας και της κτηνοτροφίας της Ηπείρου και η δυνατότητα διασυνδέσεων με τη μεταποίηση τοπική ή εθνική. Αν υπήρχε σαφής βιομηχανική πολιτική στη χώρα είμαστε βέβαιοι ότι το κατά κεφαλήν ΑΕΠ της Ηπείρου δεν θα ήταν το μικρότερο στη χώρα.

5.       Οι διαρκείς αυξήσεις των τιμολογίων της ενέργειας που αυξάνουν το κόστος παραγωγής μας: Σύμφωνα με τα πλέον πρόσφατα δημοσιευμένα στοιχεία, η διαφορά κόστους για τη μέση ελληνική βιομηχανία σε σχέση με την αντίστοιχη στην Ευρωπαϊκή Ένωση, φθάνει το 160%. Για παράδειγμα, ενώ στην Ελλάδα η μεγαβατώρα τιμολογείται με 65 €, το αντίστοιχο κόστος στη Γαλλία είναι μόλις 25€. Άρα, απαιτούνται αποφάσεις για τη μείωση των σχετικών τιμολογίων της ενέργειας με πρώτο τη μείωση του ειδικού φόρου κατανάλωσης και ακόλουθα τη σωστή τιμολόγηση για τη βιομηχανία.

6.       Το πλαίσιο συνεργασίας μεταξύ μεταποιητικών επιχειρήσεων και αλυσίδων λιανικής πώλησης: το συγκεκριμένο θέμα αποτελεί διαχρονικό πρόβλημα για τη βιομηχανία, η οποία εξαιτίας χρόνιων στρεβλώσεων και αγκυλώσεων βρίσκεται σε μειονεκτική θέση σε σχέση με τις εγχώριες αλυσίδες λιανεμπορίου. Η πρότασή μας αφορά στη δημιουργία ενός υγιέστερου πλαισίου συνεργασίας μεταξύ μεταποιητών και λιανεμπόρων, το οποίο με βεβαιότητα θα έχει θετικό αντίκτυπο στην εγχώρια κατανάλωση. Θέματα όπως η εξυγίανση του συστήματος πληρωμών και οι μεταχρονολογημένες επιταγές, το ζήτημα των καθαρών τιμών κλπ., αν επιλυθούν μπορούν να έχουν πραγματικά αμοιβαία θετική επίδραση και στη μεταποίηση και στο λιανεμπόριο, και κυρίως τη μείωση των τιμών και την αύξηση της ρευστότητας. Σημειώνουμε ότι πρόκειται για πολύ μεγάλο ζήτημα το οποίο αφορά πλήθος μεταποιητικών επιχειρήσεων της Ηπείρου των οποίων η δραστηριότητα είναι η μεταποίηση αγροτικών και πτηνοτροφικών προϊόντων της περιοχής.

7.       Η απουσία πόρων και χρηματοδότησης, σημαντικών υποδομών για την ελληνική περιφέρεια και ειδικότερα για την Ήπειρο χρονίζουσες ανολοκλήρωτες υποδομές όπως η Ιόνια οδός, ο αυτοκινητόδρομος Ε656,  το λιμάνι της Ηγουμενίτσας, η σιδηροδρομική σύνδεση της Ηπείρου με τη Μακεδονία, και η σύνδεση της Ηπείρου με το δίκτυο φυσικού αερίου της χώρας: επιτέλους θα πρέπει να βρεθούν οι σχετικοί πόροι ακόμα και για μια τόσο δύσκολη περίοδο όπως αυτή που διανύουμε ούτως ώστε να αρθεί η μακροχρόνια απομόνωση της Ηπείρου για να μπει μέσω των συγκεκριμένων υποδομών ολόκληρη η περιοχή σε τροχιά ανάπτυξης.

Ολοκληρώνοντας την εισήγησή του, ο Πρόεδρος του ΣΒΒΕ προέβη στην ακόλουθη δήλωση:

Κατά την τελευταία δεκαπενταετία η Ελληνική πολιτεία αρνείται να αντιληφθεί τη σημασία και το ρόλο που μπορεί να διαδραματίσει η μεταποιητική δραστηριότητα στην ανάπτυξη της χώρας και στην επίτευξη της κοινωνικής συνοχής. Πρέπει να γίνει αντιληπτό ότι ανάπτυξη σε περιοχές με ιδιαίτερα χαρακτηριστικά όπως η Ήπειρος, δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς να υπάρχει παραγωγή, γιατί τελικά χωρίς βιομηχανία το μέλλον της χώρας συνολικά είναι απολύτως αβέβαιο.

Η έξοδος από την οικονομική κρίση και η δημιουργία θέσεων εργασίας διέρχεται από την έμπρακτη και χωρίς κυβερνητικούς δισταγμούς ενίσχυση της Ελληνικής παραγωγής. Η Ελλάδα δεν είναι μόνο οι τουριστικές περιοχές, αλλά και η παραμεθόρια ξεχασμένη Ήπειρος και συνολικά η Βόρεια Ελλάδα, που μαστίζεται από την ανεργία, γιατί ως κράτος αφήσαμε τη βιομηχανία και τη βιοτεχνία στο έλεος του διεθνούς ανταγωνισμού.

Δυστυχώς, το υψηλό λειτουργικό κόστος που αντιμετωπίζει η εγχώρια βιομηχανία και το πλήθος των γραφειοκρατικών αγκυλώσεων την έχουν φέρει στα όρια της βιωσιμότητας. Ειδικά η απομονωμένη μεταποιητική βάση της Ηπείρου θα πρέπει να ενισχυθεί άμεσα, για να πάψει πια η συγκεκριμένη περιφέρεια να είναι μια από τις πιο φτωχές περιφέρειες της Ευρώπης. Η τοπική βιομηχανία έχει όλες τις προϋποθέσεις για να κάνει την Ήπειρο διεθνώς ανταγωνιστική. 

Γι’ αυτό απαιτείται ο γενικότερος σχεδιασμός και η εφαρμογή συγκεκριμένης βιομηχανικής πολιτικής, που θα δώσει ελπίδα στις επιχειρήσεις και στους εργαζόμενους, και στην Ήπειρο.