Στον αέρα η υλοποίηση του Δυτικού Σιδηροδρομικού άξονα, εξαιτίας -και πάλι-
κακών πολιτικών επιλογών και πρακτικών. Ένα έργο πνοής για την Δυτική Στερεά
και την Ήπειρο κινδυνεύει να χαθεί, αφού δυστυχώς τα αρμόδια Υπουργεία δεν το
αξιολογούν διαχρονικά ως προτεραιότητα….
Είναι επιτέλους αναγκαιότητα να δοθούν ίσες ευκαιρίες ανάπτυξης σε έναν
Δυτικό Άξονα που έντεχνα παραμελήθηκε πολιτικά σε βάθος δεκαετιών. Άλλωστε, τα
Μέσα Σταθερής Τροχιάς είναι η απάντηση στις συγκοινωνίες σε κάθε ευνομούμενο
αναπτυγμένο κράτος και ταυτόχρονα, η σύνδεση των λιμανιών μας οφείλει να είναι
υψηλή εθνική προτεραιότητα.
Οι πολίτες όλης της χώρας πρέπει να απολαμβάνουν ίσης αντιμετώπισης,
όσον αφορά τις υποδομές και όχι να πληρώνουν πολιτικά λάθη του παρελθόντος.
Πόσο μάλλον πολιτικά λάθη του παρόντος.
Η Βουλευτής Αιτωλ/νίας της Δημοκρατικής Αριστεράς Νίκη
Φούντα είχε θέσει έγκαιρα το ζήτημα της Σιδηροδρομικής Εγνατίας και του κάθετου άξονα Αντίρριο –
Ηγουμενίτσα. Άλλωστε, η Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου ενέκρινε τη
συμφωνία που επετεύχθη μετά από πολύμηνες διαπραγματεύσεις με το Συμβούλιο και
την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στον «Κανονισμό για την Αναθεώρηση των Διευρωπαϊκών
Δικτύων Μεταφορών». Αναφορικά με την Ελλάδα, η γεωγραφική της τοποθεσία
την καθιστά σημαντικό κόμβο για την Ευρώπη και μεταξύ άλλων δίνεται ιδιαίτερη
έμφαση στο Έργο Προτεραιότητας 22 δηλαδή τη «Σιδηροδρομική Εγνατία» (Ηγουμενίτσα - Ιωάννινα - Καλαμπάκα - Σιάτιστα - Κοζάνη -
Θεσσαλονίκη - Αμφίπολη - Καβάλα - Νέα Καρβάλη – Τοξότες) μαζί με τον κάθετο
άξονα Αντίρριο-Ηγουμενίτσα.
Ο κάθετος δυτικός σιδηροδρομικός άξονας
Αντίρριο–Ηγουμενίτσα είναι έργο εθνικής προτεραιότητας, παράλληλα με τον βόρειο
άξονα, καθώς συνδέεται άρρηκτα με την χάραξη της Σιδηροδρομικής Εγνατίας,
ενώνοντας τα δύο σημαντικά λιμάνια-πύλες της Δυτικής Ελλάδας στην Ευρώπη, την
Πάτρα και την Ηγουμενίτσα, με μέσο σταθερής τροχιάς. Η αναβάθμιση αυτή θα ενισχύσει
τα διαμετακομιστικά κέντρα, προκειμένου να αυξηθούν οι εξαγωγικές δυνατότητες,
η παραγωγική ανασυγκρότηση και η τουριστική κίνηση, παράλληλα με την
καθημερινότητα των πολιτών της Ηπείρου και Δυτ. Ελλάδας.
Εντούτοις, το Υπουργείο Ανάπτυξης και
Ανταγωνιστικότητας απάντησε ότι σε συνεργασία
με το Υπουργείο Υποδομών Μεταφορών και Δικτύων θα αποφασίσει ποια έργα θα
επιλεχθούν, με βάση τα κοινοτικά κονδύλια. Αυτό που πολύ εύγλωττα, όμως, το Υπουργείο Ανάπτυξης
επιλέγει να ΜΗΝ πει, είναι ότι οι αποφάσεις που θα προκύψουν για την όλη
ανταγωνιστική διαδικασία θα υπάρξουν σε δύο μήνες –και φυσικά στην απάντηση δεν
κοινοποιείται τίποτα, ούτε καν σε επίπεδο προθέσεων! Η προγραμματική
αυτή περίοδος ίσως είναι η τελευταία ευκαιρία για την Δυτική Ελλάδα να
αποκτήσει σιδηροδρομικό δίκτυο.
Όπως τονίζει με νέα παρέμβασή της η κ. Φούντα, η
αστοχία της επιλογής του να μην προβλέπεται σιδηροδρομική χάραξη στον σχεδιασμό
της γέφυρας Ρίου-Αντιρρίου, δεν μπορεί να καταδικάσει μια ολόκληρη
περιοχή σε απουσία τέτοιου είδους υποδομής στρατηγικής σημασίας και ανάπτυξης
για τον τόπο. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός, άλλωστε, ότι η συγκεκριμένη περιοχή
είναι η φτωχότερη της ελληνικής Επικράτειας, «λαμβάνοντας» διαρκώς τα μηνύματα
μιας ανισσόροπης ανάπτυξης –αλλά και διάθεσης κονδυλίων- μεταξύ Ανατολικής και
Δυτικής Ελλάδας.
Ερωτώνται λοιπόν
εκ νέου οι αρμόδιοι Υπουργοί:
- Θα ενταχθεί στο σχεδιασμό των Υπουργείων
για τη νέα προγραμματική περίοδο ο Δυτικός Σιδηροδρομικός Άξονας και πώς
αυτό −συγκεκριμένα− αποτυπώνεται στον προγραμματισμό τους;
- Θα αποτελέσει προτεραιότητα και με ποιο
σχεδιασμό -αλλά και με ποιες συγκεκριμένες ενέργειες εκ μέρους των
Υπουργείων- η υλοποίηση έργων του κάθετου δυτικού άξονα
Αντιρρίου-Ηγουμενίτσας, όπως άλλωστε προτάσσεται από την Ευρωπαϊκή Ένωση;
Θα δοθεί επιτέλους βάρος στη σιδηροδρομική διασύνδεση των δύο σημαντικών
λιμένων-πυλών;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου